Βοηθήστε την ανάπτυξη του ιστότοπου, μοιράζοντας το άρθρο με φίλους!
Αν δεν αλωνίζετε σιτάρι ή κόβετε γρασίδι με φρικτές ξεπερασμένες μεθόδους, το δρεπάνι είναι το εργαλείο μιας φιγούρας: του ζοφερό θεριστή. Όπως οι κόκκοι μεγαλώνουν μετά το λιώσιμο του χιονιού, ωριμάζουν το καλοκαίρι και στη συνέχεια πέφτουν στη συγκομιδή κάθε φθινόπωρο, έτσι και όλες οι ζωές περνούν σε αυτή τη γη.
«Στη ζωή ενός ανθρώπου, ο χρόνος του δεν είναι παρά μια στιγμή», γράφει ο Μάρκος Αυρήλιος, «είναι μια ασταμάτητη ροή, η αίσθησή του ένα αμυδρό φως, το σώμα του ένα θήραμα σκουληκιών, η ψυχή του ένα ησυχαστικό σκουπίδι, η περιουσία του σκοτεινή, η φήμη του αμφίβολη.
Εν ολίγοις, το μόνο που είναι σώμα είναι σαν τα νερά, ό, τι είναι από την ψυχή σαν όνειρα και ατμοί ».
Για μερικούς, αυτό είναι πηγή φόβου και ανησυχίας, αλλά για άλλους, αυτό είναι μια παρηγοριά. Όσοι φέρουν το τατουάζ δρεπάνι γνωρίζουν ότι όλα πρέπει να περάσουν και ότι, επειδή έρχεται μόνο μία φορά, η ζωή μας είναι τα πιο πολύτιμα πράγματα που θα έχουμε ποτέ.
Στο Ταρώ, η κάρτα θανάτου δεν είναι κακός οιωνός όπως ο Πύργος ή ο Διάβολος. Αντίθετα, σηματοδοτεί την ολοκλήρωση ενός κύκλου και μια νέα αρχή. Καθώς η ζωή σταματά το χειμώνα, αναγεννιέται την άνοιξη. Αυτοί που φορούν το τατουάζ δρεπάνι πιστεύουν στην άπειρη ικανότητά μας να αλλάξουμε, να σκοτώσουμε αυτό που δεν μας αρέσει μέσα μας και να επιτρέψουμε στον νέο, καλύτερο εαυτό μας να γεννηθεί.
