Βοηθήστε την ανάπτυξη του ιστότοπου, μοιράζοντας το άρθρο με φίλους!
Η κουκουβάγια θεωρείται από καιρό ως μια μυστικιστική οντότητα, περισσότερο ένα πλάσμα της άλλης πλευράς παρά αυτή. Οι αρχαίοι πολιτισμοί σε όλο τον κόσμο έχουν σεβασμό την κουκουβάγια ως σύμβολο της ευφυΐας, της διαίσθησης, της ικανότητας να βλέπεις στο μεταφορικό σκοτάδι.
Η Ελληνίδα θεά του πολέμου και της σοφίας, Αθηνά, απεικονίστηκε με αγγελιοφόρο κουκουβάγιας, ενώ οι αρχαίοι ινδουιστικοί, κέλτικοι και αιγυπτιακοί πολιτισμοί πίστευαν ότι η κουκουβάγια λειτουργούσε ως φύλακας και αγγελιαφόρος του κάτω κόσμου.
Οι ιθαγενείς Αμερικανοί ταύτισαν την κουκουβάγια με τη γνώση και την προνοητικότητα, ένα δοχείο της ιερής γνώσης, και οι δυνάμεις της επικαλούνταν συχνά κατά τη διάρκεια τελετουργιών και προσευχών. Οι φυλές της Δυτικής Αφρικής και των Αβορίγινων θεώρησαν την κουκουβάγια ως φύλακα μυστικών, καθώς και βοηθό θεραπευτών, μάγων και μυστικιστών.
Η κουκουβάγια είναι ο αδιαμφισβήτητος νυχτερινός κυβερνήτης, καθώς και ένα αιθέριο σύμβολο αυτού που δεν μπορούμε να αναζητήσουμε στο φως της ημέρας, αλλά πρέπει να κυνηγήσουμε στο σκοτάδι. Για το λόγο αυτό, τα τατουάζ της φυλής κουκουβάγιας είναι στοιχειωδώς ισχυρά τοτέμ, σύμβολο της σύνδεσης του ίδιου του χρήστη με το αόρατο αλλά παντογνώστη.
Σκαρφαλωμένη στον ώμο ή τον καρπό, η κουκουβάγια είναι εκεί για να χρησιμεύσει ως αγγελιοφόρος και οδηγός του ανθρώπου, καθώς και ένα δεύτερο ζευγάρι μάτια τη νύχτα.
