Πώς να ξεκινήσετε μια φωτιά χωρίς αγώνες

Βοηθήστε την ανάπτυξη του ιστότοπου, μοιράζοντας το άρθρο με φίλους!

Όλοι γνωρίζουμε πόσο παρηγορητική μπορεί να είναι μια φωτιά. Αλλά στην ερημιά, η φωτιά δεν αφορά μόνο την άνεση, την επιβίωση. Η έναρξη πυρκαγιάς σημαίνει ότι μπορείτε να βράσετε νερό, να ζεσταθείτε, να μαγειρέψετε φαγητό, ακόμη και να στείλετε μήνυμα για διάσωση. Και αν βρίσκεστε σε πραγματική κατάσταση επιβίωσης, ίσως χρειαστεί να ανάψετε φωτιά χωρίς σπίρτα, αναπτήρες ή άλλες σύγχρονες ανέσεις.

Αυτό μπορεί να μην είναι εύκολο. Υπάρχει ένας λόγος που συνήθως δεν ξεκινάμε φωτιές τρίβοντας δύο μπαστούνια μαζί. Ειλικρινά, δεν είναι πολύ διασκεδαστικό. Αλλά αν προγραμματίζετε εκ των προτέρων και εξασκείτε τις ικανότητές σας, μπορείτε να κάνετε την έναρξη μιας φωτιάς πολύ πιο εύκολη και (σχετικά) ανώδυνη. Εδώ είναι 10 τρόποι για να το κάνετε αυτό.

Πρώτα πράγματα πρώτα: Συγκέντρωση των υλικών σας

Είναι απολύτως απαραίτητο να συγκεντρώσετε όλα τα υλικά που χρειάζεστε για να ξεκινήσετε μια φωτιά πριν αρχίζεις να προσπαθείς να ανάψεις φωτιά. Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να πάρεις τελικά μια σπίθα ή κάρβουνο και μετά να συνειδητοποιήσεις ότι δεν έχεις πού να το βάλεις επειδή δεν κατάφερες να μαζέψεις τα υλικά σου.

Ξεκινήστε συλλέγοντας τα καύσιμα - τσιμπήματα, καύση και καυσόξυλα - και τακτοποιήστε τα τακτικά στην περιοχή εκκίνησης της φωτιάς σας, ώστε να μπορείτε να τα φτάσετε γρήγορα και εύκολα.

προσάναμμα

Η συγκέντρωση tinder είναι ίσως το πιο σημαντικό βήμα στην προετοιμασία της φωτιάς. Το Tinder αποτελείται από μικρά, λεπτά, εύκολα αναφλέξιμα υλικά που θα είναι τα πρώτα που θα πάρουν φωτιά. Το πιο σημαντικό, το tinder σας πρέπει να είναι πολύ, πολύ στεγνό.

Μερικά από τα καλύτερα υλικά της φύσης περιλαμβάνουν ξηρά χόρτα, κομμάτια ινώδους ή ρητινώδους φλοιού (ο φλοιός σημύδας είναι εξαιρετικός), χνουδωτό γάλα ή χνούδι και μικρά ραβδιά μεγέθους βελόνας. Εάν έχετε ένα μαχαίρι, μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε για να δημιουργήσετε ξηρά ρινίσματα από ένα μεγαλύτερο κομμάτι ξύλου. Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, οι βελόνες πεύκου δεν κάνουν πολύ καλό.

Ορισμένες τεχνητές ίνες μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν ως τσιμπήματα. Ελέγξτε το σακίδιο πλάτης και τις τσέπες σας για χνούδι, κάτι που κάνει υπέροχο. Το ινώδες σχοινί και το paracord μπορούν να ξετυλιχτούν για tinder, και μπορείτε ακόμη και να χρησιμοποιήσετε ένα ταμπόν ή μπάλες από βαμβάκι.

Kindling

Το Kindling είναι το ενδιάμεσο βήμα μεταξύ tinder και καυσόξυλων πλήρους μεγέθους. Αναζητήστε ραβδιά που έχουν περίπου το πάχος ενός μολυβιού, τα οποία θα πάρουν φωτιά εύκολα. Τα ραβδιά και τα κλαδιά στο έδαφος τείνουν να είναι υγρά, οπότε ψάξτε για νεκρό, όρθιο ξύλο αν μπορείτε να το βρείτε. Τα μαλακά ξύλα όπως το πεύκο, η ιτιά, η λευκή σημύδα και ο κέδρος είναι υπέροχα για πυροδότηση επειδή πιάνονται πιο εύκολα από τα σκληρά ξύλα.

Καυσόξυλα

Η ιδέα είναι να προσθέτετε συνεχώς όλο και μεγαλύτερα κομμάτια ξύλου στη φωτιά σας μέχρι να έχετε μια υγιή, αυτοσυντηρούμενη φλόγα. Μόλις πιάσει το kindling, αρχίστε να προσθέτετε ελαφρώς μεγαλύτερα μπαστούνια περίπου στο πάχος του δακτύλου σας και, στη συνέχεια, προσθέτετε σταδιακά κλαδιά μεγέθους καρπού.

Τα αρχεία καταγραφής πλήρους μεγέθους πρέπει να είναι το τελευταίο πράγμα που προσθέτετε στη φωτιά σας. Όπως και με το κάψιμο, τα καυσόξυλα που μαζεύετε πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο στεγνά. τα νεκρά κλαδιά που είναι ακόμα προσαρτημένα σε ένα δέντρο είναι συχνά η καλύτερη επιλογή.

Μέθοδοι έναρξης πυρκαγιάς: Τέσσερις κατηγορίες

Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να ξεκινήσετε μια φωτιά χωρίς σπίρτα ή αναπτήρα. Ορισμένα είναι πιο εφικτά από άλλα. Πολλές από αυτές τις μεθόδους είναι πολύ δύσκολο να εκτελεστούν στην έρημο, και μερικές είναι καλύτερες στη θεωρία από ό, τι στην πράξη. Τούτου λεχθέντος, όλες οι μέθοδοι πυρκαγιάς που συζητούνται εδώ χρησιμοποιούν μία από τις τέσσερις βασικές αρχές:

• Τριβή - Τρίψτε τις παλάμες των χεριών σας γρήγορα. Νιώθεις να ζεσταίνονται; Αυτό είναι τριβή. Όταν φέρνετε ξηρό ξύλο και μαστίγωμα στην εξίσωση, αρκετή τριβή μπορεί να δημιουργήσει μια χόβολη που μπορεί να γίνει φωτιά. Οι μέθοδοι έναρξης πυρκαγιάς τριβής είναι μερικές από τις πιο εντατικές στην εργασία, αλλά η ανθρωπότητα τις χρησιμοποιεί για χιλιάδες χρόνια.
• Σπινθήρες - Οι σπινθήρες είναι βασικά μικρές φωτιές για μωρά. Εάν είστε σε θέση να δημιουργήσετε μια σπίθα και στη συνέχεια να την αιχμαλωτίσετε, μπορείτε να την μετατρέψετε σε φωτιά πλήρους μεγέθους. Ακούγεται απλό, αλλά συχνά μαθαίνουμε ότι δεν συμβαίνει.
• Ηλιακό φως - Υπήρχε ένα περίεργο παιδί στο σχολείο σας που έκαψε τα μυρμήγκια χρησιμοποιώντας μεγεθυντικό φακό; Αυτό το παιδί είναι πιθανότατα ένας κατά συρροή δολοφόνος, αλλά μπορείτε να μάθετε λίγα πράγματα από αυτόν για την εκκίνηση της φωτιάς! Δηλαδή, το φως του ήλιου συν τον σωστό φακό ισούται με φωτιά.
• Χημικά - Υπάρχουν ορισμένα στοιχεία που, όταν συνδυαστούν, θα ανάψουν και θα δημιουργήσουν φωτιά. Αυτές είναι αναμφισβήτητα οι λιγότερο πρακτικές μέθοδοι πυρκαγιάς σε μια κατάσταση επιβίωσης, επειδή είναι απίθανο να έχετε ποτέ αυτά τα χημικά χρήσιμα. Ακόμα κι έτσι, θα τα αγγίξουμε εν συντομία.

Μέθοδος 1: Τρυπάνι χειρός

Ένα τρυπάνι χειρός είναι η πιο βασική μέθοδος πυρκαγιάς τριβής και επίσης η πιο δύσκολη. Πολλοί κατασκηνωτές πέταξαν τα μπαστούνια του απογοητευμένοι και έφυγαν για να φτιάξουν τις φουσκάλες του αφού δεν κατάφεραν να κάνουν φωτιά με αυτόν τον τρόπο. Αλλά με πολύ επιμονή και ανθεκτικά χέρια, μπορεί να γίνει. Χρειάζεστε μόνο δύο πράγματα:

• Fireboard - Ένα επίπεδο κομμάτι ξηρού, νεκρού μαλακού ξύλου, κατά προτίμηση πάχους περίπου μισής ίντσας.
• Ατρακτος - Ένα ραβδί 18 έως 24 ιντσών, ιδανικά περίπου στο πλάτος ενός δακτύλου και όσο το δυνατόν ευθεία, ακονισμένο ελαφρώς στο ένα άκρο του.

Ένα μαχαίρι θα είναι επίσης χρήσιμο. Χρησιμοποιήστε το για να κόψετε μια εγκοπή σχήματος V στο τζάκι σας και κάντε μια μικρή εσοχή δίπλα στην εγκοπή όπου θα ακουμπήσει το άκρο του άξονα. Αυτή η εγκοπή θα συλλέξει τυχόν καυτή σκόνη και χόβολη που σχηματίζονται.

Για να ξεκινήσετε, τοποθετήστε ένα κομμάτι φλοιού κάτω από το τζάκι που θα χρησιμοποιήσετε για να πιάσετε τη χόβολη. Τοποθετήστε το ακονισμένο άκρο του ατράκτου στην εσοχή και χρησιμοποιήστε τα χέρια σας για να ξεκινήσετε να κυλάτε γρήγορα τον άξονα. Καθώς τρίβετε τα χέρια σας μπρος -πίσω, θα πρέπει επίσης να τα αφήσετε να κυλήσουν επάνω στον άξονα επανειλημμένα, πράγμα που θα αυξήσει την πίεση και θα δημιουργήσει περισσότερη τριβή (δηλαδή περισσότερη θερμότητα).

Θα χρειαστεί χρόνος - πιθανώς πολύς χρόνος - πριν αρχίσετε να βλέπετε καπνό ή χόβολη. Μόλις το κάνετε, χρησιμοποιήστε το κομμάτι του φλοιού για να μεταφέρετε το λαμπερό κάρβουνο σε μια φωλιά, και ξεκινήστε να τρέφετε τη φωτιά σας.

Μέθοδος 2: Τόξο πυρκαγιάς

Το τόξο πυρκαγιάς είναι μια πιο προηγμένη παραλλαγή της μεθόδου χειροκίνητου τρυπανιού. Εάν διαθέτετε τα απαραίτητα υλικά, η χρήση ενός τόξου πυρκαγιάς μπορεί να πυροδοτήσει πιο γρήγορα και θα είναι λιγότερο επιβαρυντική για τα χέρια σας. Εκτός από το τζάκι και τον άξονα που αναφέρθηκε στην προηγούμενη μέθοδο, θα χρειαστείτε μερικά ακόμη στοιχεία:

• Τόξο ξύλο - Το ιδανικό κομμάτι ξύλου για να φτιάξετε ένα τόξο πυρκαγιάς θα πρέπει να είναι περίπου στο μήκος του χεριού σας, ανθεκτικό αλλά λίγο εύκαμπτο με μια μικρή καμπύλη.
• Χορδή τόξο - Σχεδόν κάθε τύπος κορδονιού ή παχιάς χορδής θα λειτουργήσει, συμπεριλαμβανομένου ενός κορδονιού. Το Paracord είναι ιδανικό.
• Κορυφαίο κομμάτι/πρίζα - Αυτό είναι για να κρατήσετε το πάνω μέρος του άξονα ενώ χρησιμοποιείτε το τόξο για να το περιστρέψετε γρήγορα. Αναζητήστε ένα κομμάτι πέτρας, σκληρού ξύλου, κελύφους ή οστού που ταιριάζει άνετα στο χέρι σας και έχει μια εσοχή που μπορεί να αγκαλιάσει με ασφάλεια την κορυφή του άξονα.

Αρχικά, φτιάξτε ένα τόξο χρησιμοποιώντας το ξύλο και το κορδόνι. η χορδή πρέπει να είναι τεντωμένη, αλλά όχι τόσο σφιχτή ώστε να μην μπορείτε να την τυλίξετε γύρω από τον άξονα. Ρυθμίστε το τζάκι και τον άξονα όπως θα κάνατε για ένα τρυπάνι χειρός (ο άξονας μπορεί να είναι λίγο πιο κοντός και παχύτερος · μήκος περίπου 12 ίντσες και πάχος ίντσας).

Τυλίξτε το κορδόνι του τόξου γύρω από τον άξονα και τοποθετήστε το ένα άκρο του ατράκτου στην εσοχή στο τζάκι. Με το ένα χέρι, κρατήστε το επάνω κομμάτι/υποδοχή πάνω από τον άξονα με αρκετή δύναμη για να το κρατήσετε όρθιο. με το άλλο χέρι, μετακινήστε το τόξο μπρος -πίσω για να γυρίσετε γρήγορα τον άξονα.

Αυτή η μέθοδος παράγει θερμότητα πολύ πιο γρήγορα από ένα απλό τρυπάνι χειρός. Μπορεί να αρχίσετε να βλέπετε καπνό μετά από λίγα λεπτά. Μην σταματάτε όταν βλέπετε καπνό. συνεχίστε να κινείτε το τόξο γρήγορα για όσο διάστημα χρειάζεται για να σχηματιστεί ένα καλό χόβο.

Μέθοδος 3: Πύρινο άροτρο

Η τρίτη και τελευταία μέθοδος εκκίνησης πυρκαγιάς με βάση την τριβή, ένα άροτρο πυρκαγιάς, περιλαμβάνει τη δημιουργία ενός τείχους και ατράκτου παρόμοιο με αυτό που θα χρησιμοποιούσατε με ένα τρυπάνι χειρός ή ένα τόξο πυρκαγιάς. Αντί όμως να περιστρέψετε τον άξονα, θα τον τρίψετε μπρος -πίσω στο τζάκι. Ο Τομ Χανκς το έκανε Ναυαγός! Ιδού τι θα χρειαστείτε:

• Fireboard - Το τζάκι πρέπει να έχει πάχος περίπου μισής ίντσας. Οποιοδήποτε μαλακό ξύλο θα λειτουργήσει. Αντί να κόψετε μια εγκοπή και εσοχή στο τζάκι σας, θα κόψετε ένα αυλάκι έξι έως οκτώ ιντσών που θα έχει το μήκος του.
• Ατρακτος - Ο «άξονας» εδώ αναφέρεται συχνά ως άροτρο, αλλά το ιδανικό κομμάτι ξύλου είναι σχεδόν το ίδιο. Αναζητήστε ένα ίσιο κομμάτι ξύλου περίπου μια ίντσα πλάτος και αρκετά μακρύ για να το κρατάτε άνετα σε δύο χέρια (16 έως 18 ίντσες είναι περίπου για τους περισσότερους ανθρώπους). Κόψτε το ένα άκρο σε ένα θαμπό, λοξό σημείο.

Το αυλάκι που έχετε κόψει στο τζάκι θα λειτουργήσει ως τροχιά για τον άξονα/άροτρο. Πάρτε τον άξονα και στα δύο χέρια και τρίψτε τη λοξότμητη άκρη του μπρος -πίσω στο αυλάκι. Κρατήστε τον άξονα σε γωνία περίπου 45 μοιρών σε σχέση με το τζάκι. Καθώς το τρίβετε μπρος -πίσω, διατηρήστε αρκετή πίεση για να δημιουργήσετε θερμότητα και τριβή.

Ένα από τα πλεονεκτήματα της μεθόδου πυροσβεστικού άροτρου είναι ότι η συνεχιζόμενη λειτουργία του ατράκτου μπρος -πίσω στην αυλάκωση θα δημιουργήσει τη δική του μύτη, η οποία θα συσσωρεύεται στο τέλος της αυλάκωσης. Έχετε έτοιμο να προσθέσετε κάποια πρόσθετη μύτη μόλις ανάψει.

Μέθοδος 4: Πέτρες

Πιθανότατα έχετε δει μια ταινία στην οποία κάποιος έβαλε φωτιά σπάζοντας δύο πέτρες μαζί για να δημιουργήσει μια σπίθα. Εάν προσπαθήσατε ποτέ να το κάνετε στην πραγματική ζωή, πιθανότατα μάθατε γρήγορα ότι οι περισσότερες πέτρες δεν σπινθηρίζουν όσες φορές και αν τις χτυπήσετε. Σε μια κατάσταση επιβίωσης, η εύρεση του σωστού συνδυασμού βράχων απαιτεί συχνά πολλή δοκιμή και λάθος.

Για να δημιουργήσετε αξιόπιστα έναν σπινθήρα, χρειάζεστε πυρόλιθο ή έναν σχετικό βράχο στην οικογένεια του πυριτόλιθου, ο οποίος περιλαμβάνει χαλαζία, ίασπη, τσέρτα, οψιανό και αχάτη. Η δεύτερη πέτρα σας πρέπει να έχει υψηλή περιεκτικότητα σε σίδηρο. Ο προϊστορικός άνθρωπος χρησιμοποίησε πυρίτη σιδήρου, ο οποίος σήμερα είναι πιο γνωστός ως ανόητος χρυσός.

Ευτυχώς, ο πυριτόλιθος, ο χαλαζίας και οι σχετικοί βράχοι είναι αρκετά εύκολο να βρεθούν στη φύση, αν και αυτό μπορεί να εξαρτάται από την περιοχή σας. Αναζητήστε (ή σπάστε) ένα κομμάτι που ταιριάζει άνετα στο χέρι σας και έχει πολλές αιχμηρές γωνίες. Για να χτυπήσει μια επιφάνεια πλούσια σε σίδηρο, μία από τις καλύτερες επιλογές είναι ο χάλυβας. Αυτός είναι ένας από τους πολλούς λόγους για τους οποίους ένα ποιοτικό μαχαίρι είναι ένα τόσο απαραίτητο εργαλείο επιβίωσης.

Κρατήστε τον πυρόλιθο σας στο ένα χέρι και χτυπήστε τον με την αμβλύ ράχη του μαχαιριού σας. Προσπαθήστε να χτυπήσετε ένα γωνιακό τμήμα του πυριτόλιθου σε γωνία περίπου 30 μοιρών. Κρατήστε το tinder κοντά σας. Το ύφασμα char είναι μια μεγάλη μύτη για αυτή τη μέθοδο, επειδή μπορείτε να το κρατήσετε με το βράχο και να το χρησιμοποιήσετε για να πιάσετε σπίθες όπως εμφανίζονται.

Μια σημαντική λεπτομέρεια που πρέπει να λάβετε υπόψη: εάν χρησιμοποιείτε λεπίδα μαχαιριού για να δημιουργήσετε σπινθήρες, βεβαιωθείτε ότι είναι κατασκευασμένος από χάλυβα άνθρακα, όχι από ανοξείδωτο ατσάλιΤο Ο χάλυβας άνθρακα είναι πιο σκληρός και δημιουργεί μια σπίθα πολύ πιο εύκολα. Το Morakniv Companion με λεπίδα από χάλυβα από άνθρακα είναι ένα εξαιρετικό, φιλικό προς τον προϋπολογισμό μαχαίρι επιβίωσης.

Μέθοδος 5: Πυροσβέστης

Η μεταφορά ενός πυροσβέστη σε εκδρομές κατασκήνωσης και πεζοπορίας είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να δημιουργήσετε σπινθήρες και να δημιουργήσετε μια φωτιά σε οποιαδήποτε κατάσταση. Είναι ουσιαστικά μια πιο προηγμένη έκδοση πυριτόλιθου και χάλυβα και μπορεί να υπολογιστεί ακόμη και σε περιπτώσεις που τα σπίρτα σας έχουν βραχεί ή το υψηλό ύψος έχει καταστήσει άχρηστο τον αναπτήρα βουτανίου σας.

Υπάρχουν μερικές παραλλαγές ενός πυροσβέστη. Ορισμένα είναι τόσο απλά όσο να κρατάς ένα κομμάτι πυριτόλιθου και ένα κομμάτι χάλυβα στη συσκευασία σου. Μπορείτε ακόμη να αποκτήσετε ένα εύχρηστο σετ από πυριτόλιθο και χάλυβα που περιλαμβάνει tinder, όπως αυτό το PSKOOK Emergency Flint and Steel Kit.

Η πιο σύγχρονη έκδοση αυτού του συστήματος είναι γνωστή ως ράβδος ferrocerium ή Ferro rod. Το Ferrocerium είναι ένα τεχνητό κράμα που δημιουργεί περισσότερους και πιο καυτούς σπινθήρες από το φυσικό πυρόλιθο όταν χτυπιέται. Για να χρησιμοποιήσετε ένα, χτυπήστε ένα πυρίμαχο ατσάλι στη ράβδο Ferro σε γωνία περίπου 30 μοιρών ακριβώς πάνω από το τσίμπημα σας.

Το UCO Titan Fire Striker είναι ένα από τα πιο δημοφιλή καλάμια Ferro. είναι καλό για έως και 20.000 απεργίες. Υπάρχει επίσης μια έκδοση του μαχαιριού επιβίωσης Morakniv Bushcraft Carbon Steel που διαθέτει έναν πυροσβεστήρα επικαλυμμένο με μαγνήσιο ενσωματωμένο στο περίβλημα.

Μέθοδος 6: Μπαταρία και ατσάλινο μαλλί

Αυτό είναι ένα από τα περισσότερα MacGuyver-μεθόδους εκκίνησης φωτιάς, αλλά είναι εκπληκτικά αξιόπιστες. Κάποιος συνήθως δεν χάνεται στο δάσος με μια παροχή μπαταριών και χαλύβδινου μαλλιού, οπότε αυτό απαιτεί εκ των προτέρων προγραμματισμό για να ξεκινήσει. Θα χρειαστείτε:

• Μπαταρία 9V - Μια μπαταρία 9V λειτουργεί ιδιαίτερα καλά επειδή έχει και τους θετικούς και τους αρνητικούς ακροδέκτες στο ίδιο άκρο (και έχει περισσότερο "χυμό" από τις περισσότερες άλλες μπαταρίες).
• Σύρμα καθαρισμού - Ξέρεις τα πράγματα. πιθανότατα έχετε μερικά μαξιλάρια από χαλύβδινο μαλλί κάτω από το νεροχύτη της κουζίνας σας που έχετε ξεχάσει.

Η ρύθμιση εδώ είναι αρκετά απλή. Συγκεντρώστε μια φωλιά μύλου και τοποθετήστε μια μικρή δέσμη χαλύβδινου μαλλιού στο κέντρο της. Αγγίξτε την μπαταρία σας 9V στο ατσάλινο μαλλί, έτσι ώστε και οι δύο ακροδέκτες να αγγίξουν το χάλυβα και θα πρέπει να αναφλεγεί αμέσως.

Μπορείτε να το κάνετε αυτό με δύο μπαταρίες AA ή AAA, αλλά αυτό είναι λίγο πιο δύσκολο. Θα χρειαστεί να κολλήσετε τις δύο μπαταρίες μαζί ώστε να σχηματίσουν ένα κύκλωμα και στη συνέχεια να ξετυλίξετε το ατσάλινο μαλλί έτσι ώστε να αγγίζει τόσο τον θετικό ακροδέκτη στο ένα άκρο των μπαταριών όσο και τον αρνητικό ακροδέκτη στο άλλο.

Μέθοδος 7: Μπαταρία αυτοκινήτου

Δεν θα συνιστούσα ακριβώς τη μεταφορά μπαταρίας αυτοκινήτου στο πακέτο πεζοπορίας σας. Αλλά ας πούμε ότι οδηγείτε σε έναν απομακρυσμένο ορεινό δρόμο και ο κινητήρας σας χαλάει μακριά από τον πολιτισμό. Μπορεί να είναι παρήγορο να γνωρίζετε ότι μπορείτε να πυροδοτήσετε μια φωτιά με το αυτοκίνητό σας. Το μόνο που χρειάζεσαι είναι:

• Μπαταρία αυτοκινήτου - Όσο η μπαταρία σας δεν έχει τελειώσει, θα λειτουργήσει.
• Καλώδια βραχυκύκλωσης - Κρατάτε καλώδια jumper στο αυτοκίνητό σας, σωστά; Εάν όχι, αυτός είναι ένας άλλος καλός λόγος για να το κάνετε.
• Μεταλλικό αντικείμενο - Οποιοδήποτε αγώγιμο μέταλλο θα κάνει. Αυτό λειτουργεί με ένα συνδετήρα ή το προαναφερθέν χαλύβδινο μαλλί. Έχω δει επίσης μια παραλλαγή αυτής της μεθόδου που περιλαμβάνει το άνοιγμα ενός μολυβιού για να φανεί το αγώγιμο μολύβι γραφίτη μέσα.

Συνδέστε το ένα άκρο των καλωδίων βραχυκυκλωτήρα στο μεταλλικό αντικείμενο και τοποθετήστε το στο έδαφος, όσο μακριά θα φτάσουν τα καλώδια από το αυτοκίνητό σας. Σκεπάστε το μεταλλικό αντικείμενο με τέντα. Συνδέστε το θετικό καλώδιο στη μπαταρία του αυτοκινήτου σας και, στη συνέχεια, αγγίξτε το αρνητικό καλώδιο στη γείωση του αυτοκινήτου σας. Το προκύπτον φορτίο πρέπει να ανάβει το τένις.

Μια λέξη προφύλαξης: ακριβώς όπως όταν ξεκινάτε με ένα άλμα κινητήρα, χρειάζεται κάποια προσοχή για να αποφύγετε να βλάψετε τον εαυτό σας ή το αυτοκίνητό σας. Βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχουν χαλαρές συνδέσεις στους ακροδέκτες της μπαταρίας και φορέστε μονωμένα γάντια, εάν τα έχετε, για να προστατευτείτε. Μόλις ανάψει ο κώνος, αποσυνδέστε τα καλώδια το συντομότερο δυνατό.

Μέθοδος 8: Γυάλινος φακός

Η εστίαση του ηλιακού φωτός μέσω ενός γυάλινου φακού είναι μια δοκιμασμένη και αληθινή μέθοδος εκκίνησης μιας φωτιάς (θυμάστε εκείνο το παιδί με τα μυρμήγκια;) που η ανθρωπότητα χρησιμοποιεί από την αρχαία ελληνική και ρωμαϊκή εποχή τουλάχιστον. Το μόνο αρνητικό είναι ότι λειτουργεί μόνο όταν ο ήλιος είναι έξω. Εάν πρέπει να πυροδοτήσετε τη νύχτα ή μια συννεφιασμένη μέρα, δεν έχετε τύχη.

Αυτή η μέθοδος λειτουργεί με τη γωνία του φακού προς τον ήλιο, έτσι ώστε το φως του να εστιάζεται σε όσο το δυνατόν μικρότερη περιοχή, δημιουργώντας μεγάλη θερμότητα. Μπορεί να χρειαστεί λίγη δοκιμή και λάθος, αλλά μόλις έχετε τη σωστή γωνία, λειτουργεί σαν γοητεία.

Ο μεγεθυντικός φακός είναι ο κλασικός φακός για την έναρξη πυρκαγιάς, αλλά ένα ζευγάρι γυαλιά ή ένας διόφθαλμος φακός θα λειτουργήσει εξίσου καλά. Σε περίπτωση που δεν έχετε παραδοσιακό γυάλινο φακό, μερικές εναλλακτικές λύσεις μπορεί επίσης να είναι αποτελεσματικές:

• Πλαστικό μπουκάλι νερό - Ένα διαφανές πλαστικό μπουκάλι νερό (με νερό μέσα) μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να εστιάσει τις ακτίνες του ήλιου με τον ίδιο τρόπο όπως και ένας φακός.
• Μπαλονάκι νερού - Ομοίως, ένα μπαλόνι με καθαρό νερό μπορεί επίσης να κάνει τη δουλειά. Γεμίστε το μπαλόνι περίπου στη μέση με νερό και στρίψτε το μέχρι να σχηματίσει μια σφιχτή σφαίρα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να εστιάσει το φως του ήλιου. Μπορεί επίσης να λειτουργήσει με προφυλακτικό ή διαφανή πλαστική σακούλα.
• Πάγος - Ένα καθαρό κομμάτι πάγου θα λειτουργεί ακριβώς όπως ένας φακός. Το κόλπο είναι να βρεις ένα κομμάτι πάγου καθαρό και όχι θολό ή γεμάτο φυσαλίδες. Δοκιμάστε να παγώσετε μια μικρή ποσότητα νερού στο κάτω μέρος ενός μπουκαλιού νερού. Όταν κρατάτε τον πάγο σαν φακός, χρησιμοποιήστε γάντια για να αποφύγετε να τον λιώσετε και να μην στάξει νερό στο τένις σας. Ο πάγος πρέπει να έχει όσο το δυνατόν πιο «σχήμα φακού», δηλαδή παχύτερος στο κέντρο και λεπτότερος στα άκρα.

Μέθοδος 9: Καθρέφτης

Ένας καθρέφτης μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να εστιάσει την ενέργεια του ήλιου σαν φακός, εκτός από το ότι θα θέλετε να αντανακλάτε μια στενή δέσμη φωτός από τον καθρέφτη αντί να τον κατευθύνετε μέσα από το γυαλί. Όπως και με έναν φακό, το κόλπο είναι η σωστή γωνία, αλλά ένας καθρέφτης μπορεί να παράγει μια έντονη δέσμη λευκού καυτού φωτός που αναφλέγεται γρήγορα.

Εάν δεν έχετε καθρέφτη στη διάθεσή σας, το κάτω μέρος μιας σόδας αλουμινίου μπορεί να κάνει το κόλπο, αν και ίσως χρειαστεί να το γυαλίσετε σε υψηλή λάμψη για να είναι αρκετά ανακλαστικό. Μπορείτε να γυαλίσετε το κάτω μέρος του κουτιού τρίβοντάς το με πηλό ή οδοντόκρεμα και η λιωμένη σοκολάτα θα λειτουργήσει επίσης ως βερνίκι.

Μέθοδος 10: Χημικές επιλογές

Η εκκίνηση πυρκαγιάς με χρήση χημικών μέσων είναι οριακά ανέφικτη, απλώς λόγω του απίθανου ότι θα έχετε πρόσβαση στις απαραίτητες χημικές ουσίες. Αλλά σε περίπτωση που είστε δάσκαλος φυσικών επιστημών του οποίου το ταξίδι στη χημεία έχει κάπως κολλήσει στο δάσος, έχετε μερικές επιλογές.

• Υπερμαγγανικό κάλιο και γλυκερίνη - Αναζητήστε έναν βράχο με κοίλο σχήμα και ρίξτε μια μικρή ποσότητα υπερμαγγανικού καλίου στην εσοχή. Προσθέστε μερικές σταγόνες γλυκερίνης για να δημιουργήσετε μια εξώθερμη αντίδραση. Θα δείτε μερικές σπίθες αρχικά, ακολουθούμενες από ροζ φλόγα.
• Νιτρικό αμμώνιο, άλας και σκόνη ψευδαργύρου - Συνδυάστε απαλά ένα γραμμάριο σκόνης ψευδαργύρου, ένα γραμμάριο νιτρικού αμμωνίου και 0,25 γραμμάρια χλωριούχου νατρίου (επιτραπέζιο άλας). Μόλις συνδυαστεί, προσθέστε μια σταγόνα νερό. Το αποτέλεσμα θα είναι μια ξαφνική εξωθερμική αντίδραση που παράγει μια φωτεινή φλόγα.

Οι προαναφερθείσες μέθοδοι είναι δυνητικά επικίνδυνες και πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο σε επείγοντα περιστατικά ζωής ή θανάτου. Εάν μεταφέρετε τα χημικά που είναι απαραίτητα για την πυρκαγιά, να είστε εξαιρετικά προσεκτικοί για να τα αποθηκεύσετε με τρόπο που να τα κρατά εντελώς απομονωμένα για να αποφύγετε τυχαία αντίδραση.