Βοηθήστε την ανάπτυξη του ιστότοπου, μοιράζοντας το άρθρο με φίλους!
Πριν από εκατομμύρια χρόνια, οι βιολογικοί μας πρόγονοι άφησαν το νερό για να αναπνεύσουν τον αέρα και να περπατήσουν στη στεριά. Κάποιοι πιστεύουν ότι αυτό ήταν λάθος.
Νιώθουν σαν στο σπίτι τους στο βαθύ γαλάζιο, αιωρούνται χαλαρά, ξεριζώνονται ανάμεσα στα φύκια και τα κοράλλια, και ακόμη πιο μακριά, όπου το φως λιγοστεύει και οι πραγματικοί γίγαντες αυτού του κόσμου κολυμπούν.
Οι άνθρωποι που φέρουν το τατουάζ ενός δύτη ευδοκιμούν εξερευνώντας το ανεξερεύνητο. Έχουν μια αμείλικτη περιέργεια που τους οδηγεί πάντα όλο και πιο βαθιά. Αυτοί είναι οι εκκεντρικοί, αυτοί που νιώθουν χαμένοι στη στεριά.
Η ιστορία λέει ότι ο Σαλβαδόρ Νταλί, ένας άνθρωπος που σίγουρα ανήκει σε αυτήν την κατηγορία, έδωσε κάποτε μια διάλεξη με παλιό κοστούμι καταδύσεων. Το κοινό δεν μπορούσε να ακούσει ούτε μια λέξη για όσα είπε, και όταν άρχισε να χτυπάει το κράνος του και να κουνάει τα χέρια του, νόμιζαν ότι ήταν απλώς μέρος της παράστασής του. Κάποιος τελικά συνειδητοποίησε ότι όποιος τον βοήθησε να φορέσει το κοστούμι το σφράγισε τελείως και ποτέ δεν έδεσε οξυγόνο. Ο Νταλί λιποθύμησε και έπρεπε να αναζωογονηθεί.
Αν κοιτάξετε αυτήν τη διάλεξη ως μια αποτυχημένη στιγμή λαμπρότητας και όχι ως απόλυτη βλακεία, τότε μπορεί να είστε απλώς ένας δύτης ανάμεσα στους περιπατητές της γης. Ξεχωρίστε με ένα τατουάζ δύτη και ετοιμαστείτε να ακούσετε το βαθύ.