Πρέπει να επιτρέπονται τα τατουάζ στο χώρο εργασίας - Επαγγελματικές εμφανίσεις

Βοηθήστε την ανάπτυξη του ιστότοπου, μοιράζοντας το άρθρο με φίλους!

Πρέπει το τατουάζ ενός ατόμου να επηρεάσει την ικανότητά του να αποκτήσει και να διατηρήσει μια δουλειά, να περιορίσει τον τύπο εργασίας που μπορεί να πάρει ή να έχει ως αποτέλεσμα να πρέπει να λάβει επιπλέον μέτρα για να το καλύψει;

Αυτά είναι ερωτήματα που αντιμετωπίζουν πολλοί εργοδότες και εργαζόμενοι με τη συνεχώς αυξανόμενη επικράτηση των τατουάζ. Υπάρχουν ακόμη απαιτήσεις να προστατευθούν τα τατουάζ σύμφωνα με τους νόμους για τις διακρίσεις στην εργασία.

1. Πολλοί εργαζόμενοι έχουν τατουάζ σήμερα

Οι τροποποιήσεις του σώματος, όπως τα τατουάζ, συνδέονταν σε μεγάλο βαθμό με φυλές, συμμορίες, φυλακές και στρατό. Δεν ήταν κοινωνικός κανόνας για έναν μέσο Τζο να περπατάει με ένα μανίκι παχιάς μαύρης φυλετικής τέχνης πριν από μερικές δεκαετίες.

Σήμερα, ωστόσο, τα τατουάζ διασχίζουν κάθε κοινωνικοοικονομική κατάσταση και έχουν καταστρέψει τα προηγούμενα στερεότυπα. Τα αστέρια του κινηματογράφου προς τους επιστάτες - ποτέ δεν ξέρεις ποιος κάνει τατουάζ. Μια δημοσκόπηση του Harris το 2012 διαπίστωσε ότι 1 στους 5 ενήλικες που συμμετείχαν σε έρευνα από διάφορα περιβάλλοντα και εθνοτικές ομάδες είχαν τουλάχιστον ένα τατουάζ. Μια μελέτη του Pew Research Center μεταξύ 18 έως 29 ετών έδειξε ότι το 40% είχε τουλάχιστον ένα τατουάζ.

Με τον τεράστιο αριθμό των ανθρώπων που έχουν τατουάζ και τον ίδιο αριθμό ατόμων που εξακολουθούν να θεωρούν τα τατουάζ ως ταμπού, άθλια, σκουπίδια ή αντιεπαγγελματικά, τα τατουάζ στο χώρο εργασίας έχουν γίνει ένα καυτό θέμα που απασχολεί την απασχόληση.

2. Η θέση του εργοδότη

Η Βρετανική Κοινωνιολογική Ένωση δημοσίευσε μια έκθεση πέρυσι σχετικά με τα τατουάζ και την απασχόληση, διαπιστώνοντας ότι οι περισσότεροι διευθυντές εξέφρασαν αρνητικές απόψεις σχετικά με το αισθητά τατουάζ προσωπικό, ακόμη και όταν οι ίδιοι είχαν ένα διακριτικό τατουάζ.

Οι διευθυντές θεώρησαν ότι υπήρχε ένα στίγμα που σχετίζεται με τα ορατά τατουάζ που προέβλεπαν μια «ακατάστατη» και «αλμυρή» αντίληψη της εταιρείας.

3. Είναι δίκαιο αυτό;

Ως εργαζόμενος, εκπροσωπείτε τη μάρκα και την εικόνα του εργοδότη. Το πώς αισθάνεται ένας εργοδότης για τα τατουάζ θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από το τι θέλει να μεταφέρει η μάρκα και η εικόνα της εταιρείας και ποιοι στοχεύουν ως πελάτες.

Ένας λιανοπωλητής καινοτομίας ισχίου που στοχεύει νέους σε ένα εμπορικό κέντρο είναι πιθανό να έχει ανοιχτή πόρτα σε υπαλλήλους με τατουάζ. Εν τω μεταξύ, μια έγκυρη τράπεζα που στοχεύει σε μια πιο επαγγελματική πελατεία είναι πιο πιθανό να έχει αυστηρή πολιτική ενδυματολογικού κώδικα, η οποία δεν περιλαμβάνει ορατά τατουάζ. Ένα κουτάλι λίπους κοντά σε πανεπιστημιούπολη δεν είναι πιθανό να έχει πολιτική κατά των τατουάζ.

Μεταβείτε σε ένα εστιατόριο πέντε αστέρων που απαιτεί από τους πελάτες να έχουν έναν κωδικό ένδυσης και πιθανότατα θα έχουν έναν κανόνα κατά των ορατών τατουάζ για τους υπαλλήλους.

Είναι το ίδιο κάπως διπλό πρότυπο για τον συγκεκριμένο ρόλο που έχετε επίσης σε μια εταιρεία. Κατά γενικό κανόνα, οι εργοδότες ενδιαφέρονται περισσότερο και είναι συντηρητικοί όταν πρόκειται για εργαζόμενους που αντιμετωπίζουν τους πελάτες πρόσωπο με πρόσωπο. Ένα πλυντήριο πιάτων και ένα μαγείρεμα στο πίσω μέρος, για παράδειγμα, δεν είναι πιθανό να τηρείται στα ίδια πρότυπα με τον οικοδεσπότη, τους διακομιστές και τους μπάρμαν.

4. Και πάλι, είναι δίκαιο;

Ένας άλλος παράγοντας είναι η ζήτηση. Οι τομείς απασχόλησης που έχουν μεγάλη ζήτηση για εργαζόμενους με υψηλή εξειδίκευση είναι πιο πιθανό να παραιτηθούν από κάθε ανησυχία για τατουάζ για να αποκτήσουν και να διατηρήσουν κάποιον σε μια θέση που είναι δύσκολο να καλυφθεί.

Ενώ ορισμένοι εργοδότες έχουν προσέγγιση μηδενικής ανοχής στα τατουάζ, άλλοι μπορεί να έχουν μια πιο στοχευμένη αντίρρηση, όπως τα προσβλητικά τατουάζ ή τατουάζ λαιμού και προσώπου.

Ο Andrew Timming, ο οποίος πραγματοποίησε την έκθεση της Βρετανικής Κοινωνιολογικής Ένωσης, επισημαίνει ότι το μέγεθος και η θέση ενός τατουάζ κάνει τεράστια διαφορά στην αποδοχή του εργοδότη από αυτό. Σε ορισμένους τομείς, όπως το λαιμό και το πρόσωπο, και με καθολικά προσβλητικά τατουάζ, ένα τατουάζ θα περιορίσει για πάντα τις προοπτικές εργασίας σας.

Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι πολλοί καλλιτέχνες τατουάζ και σαλόνια αρνούνται να κάνουν τέχνη προσώπου λόγω τέτοιων δευτερογενών συνεπειών «ζωής» για τον πελάτη.

5. Η θέση του εργαζομένου

Η έρευνα του Pew Research Center βρήκε μερικά ενδιαφέροντα στατιστικά:

• Το 76% των ερωτηθέντων θεώρησε ότι τα τατουάζ και τα τρυπήματα έβλαψαν την πιθανότητα πρόσληψής τους κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης.

• Μόνο το 4% ανέφερε ότι όντως υπέστη γνωστή διάκριση σχετικά με το τατουάζ του στο χώρο εργασίας.

• Πάνω από το 20% δήλωσε ότι εξετάζει συγκεκριμένα τις πολιτικές του εργοδότη σχετικά με τα τατουάζ για να αποφασίσει αν θα ακολουθήσει προσφορά εργασίας.

• Η γεωργία, η κτηνοτροφία, η φιλοξενία, ο τουρισμός, η αναψυχή, οι τέχνες, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, η ψυχαγωγία και το λιανικό εμπόριο έχουν την πιο τατουάζ βάση εργαζομένων με πάνω από 14% έως 22%.

• Η εκπαίδευση, οι οικογενειακές υπηρεσίες, η ανάπτυξη των παιδιών, η παραγωγή, η ενέργεια, η μηχανική, οι κατασκευές, η τεχνολογία των πληροφοριών και η κυβέρνηση έχουν τους λιγότερους τατουάζ υπαλλήλους με 12% έως 8%.

Οι λάτρεις του τατουάζ πιστεύουν γενικά ότι πρέπει να προσληφθούν, να απολυθούν και να προωθηθούν με βάση τα ίδια προσόντα με τους μη μελανωμένους υπαλλήλους δίπλα τους. Υπάρχουν διάφορες διαδικτυακές αναφορές και ισχυρά πολιτικά κινήματα για να γίνουν τα τατουάζ μέρος των νόμων για τις διακρίσεις στο χώρο εργασίας.

Ένας δυνητικός υπάλληλος δεν θέλει να πάει σε συνέντευξη με ένα αστρικό βιογραφικό και να φύγει χωρίς δουλειά απλώς και μόνο επειδή έχει ένα τατουάζ της Νέας Ορλεάνης Σέιντς και ο διευθυντής προσλήψεων απεχθάνεται το ποδόσφαιρο ή τη συγκεκριμένη ομάδα. Τα τατουάζ αποτελούν επίσης θεμελιώδες μέρος ορισμένων θρησκειών και πολιτισμών, που αναμιγνύει νομικά τις γραμμές προσωπικών διακρίσεων με τις θρησκευτικές διακρίσεις.

6. Είναι καλή ιδέα για τους εργοδότες να αφήσουν την πολιτική στους διαχειριστές;

Ένα καλό παράδειγμα για αυτό είναι η μακροχρόνια απαίτηση του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου του Σεντ Λούις στους υπαλλήλους με τατουάζ να "καλύπτουν και να αποκρύπτουν" τυχόν προσβλητικά ή "τρομακτικά για τα παιδιά" τατουάζ.

Ωστόσο, το Νοσοκομείο Παίδων του Σεντ Λούις ενημέρωσε πρόσφατα τον κώδικα ενδυμασίας του για να επιτρέψει τα ορατά τατουάζ (εκτός αν οι μάνατζερ τα θεωρούν αντιεπαγγελματικά ή προσβλητικά) επειδή το νοσοκομείο αναγνώρισε ότι τα τατουάζ είναι ένας σημαντικός τρόπος έκφρασης που δεν πρέπει να καταπνίγονται.

Ενώ τέτοιες πολιτικές απέχουν ένα βήμα από τη μηδενική ανοχή, εξακολουθούν να αφήνουν την «προσβλητική» στα χέρια της ερμηνείας και της αντίληψης ενός ατόμου. Τι γίνεται αν ένα τατουάζ κλόουν ή αγγέλου είναι προσβλητικό για τον διευθυντή;

7. Το Covering Up The Tattoo είναι ένας δίκαιος συμβιβασμός;

Η πολιτική της εταιρείας για τα τατουάζ συχνά δεν δηλώνει ότι απαγορεύονται τα ίδια τα τατουάζ… απλά ότι δεν μπορούν να είναι ορατά ή πρέπει να καλυφθούν. Το 2006, ένα ομοσπονδιακό εφετείο των ΗΠΑ αποφάσισε ότι δεν παραβίασε την Πρώτη Τροπολογία να απαιτήσει από όλους τους δημόσιους υπαλλήλους να καλύψουν τα τατουάζ τους.

Επί του παρόντος, η μόνη προστασία για τα τατουάζ στον εργασιακό χώρο είναι εάν σχετίζονται με μια θρησκευτική πεποίθηση "ειλικρινά". Ο νόμος περί θρησκευτικών διακρίσεων υπαγορεύει ότι ο εργαζόμενος πρέπει να κάνει εύλογες διευκολύνσεις σε τέτοιες περιπτώσεις. Αλλά, τι γίνεται αν το τατουάζ είναι προς τιμήν ενός νεκρού αγαπημένου προσώπου ή κάποιου προσωπικού θριάμβου ή τραγωδίας, όπως τα τατουάζ καρκίνου του μαστού; Μήπως αυτά είναι λιγότερο αμαρτωλά από μια θρησκευτική πίστη;

Κάποιοι παραπονιούνται ότι η συγκάλυψη των τατουάζ τα κάνει να νιώθουν λιγότερο μέλος της ομάδας και σαν να ξεχωρίζουν για κάτι εντελώς άσχετο με την εργασιακή τους ηθική. Η κάλυψη ενός τατουάζ μπορεί να φαίνεται μια απλή εργασία, αλλά μπορεί να σημαίνει να φοράτε ρούχα που ξεχωρίζουν έναν υπάλληλο από όλους τους άλλους υπαλλήλους. Μπορεί επίσης να κάνει την ολοκλήρωση των εργασιών πιο δύσκολη, ακόμη και επικίνδυνη.

Σκεφτείτε μια νοσοκόμα με ένα τατουάζ στο χέρι καλυμμένο με ταινία. Αυτή η νοσοκόμα πρέπει να πλένει τα χέρια του ανάμεσα σε κάθε ασθενή. Αυτή η ταινία είναι ένα έδαφος αναπαραγωγής για τα μικρόβια. Ρωτήστε έναν ασθενή αν προτιμά να δει το τατουάζ της νοσοκόμας ή να φροντιστεί με ένα κολλημένο χέρι με ένα μικρόβιο!

Μερικοί τατουάζ υπάλληλοι είναι εντάξει με αυτόν τον συμβιβασμό, νιώθοντας ότι ανταλλάσσουν την ευκαιρία να εργαστούν.

8. Πρέπει να επιτρέπεται στους υπαλλήλους να φοράνε ανοιχτά τατουάζ στο χώρο εργασίας;

Κλείνοντας - ναι, όχι, ίσως. “Σως το "Kill all Little Babies" στο μέτωπο να απενεργοποιήσει τους πελάτες. Ωστόσο, ως επί το πλείστον, είμαστε ένα λογικό έθνος που δεν κόβει τη μύτη μας παρά το πρόσωπό μας.

Εάν ένα προϊόν ή μια υπηρεσία είναι ποιοτικής ποιότητας, τότε δεν έχει και τόση σημασία αν το δίνει ένα τατουάζ ή ένα μη τατουάζ χέρι.